شنوایی سنجی نوزادان بوسیله تست ABR و تست OAE
قبل از اینکه نوزادتان را بعد از تولد از بیمارستان به خانه بیاورید، باید از لحاظ شنوایی بررسی شود. ارزیابی شنوایی نوزاد بعد از تولد توسط تست OAE صورت می گیرد. شنوایی سنجی نوزادان در سنین بالاتر (بالاتر از یک ماه) توسط تست ABR تکمیل می گردد. نتایج باید این اطمینان را به والدین دهد که نوزادشان قادر به یادگیری و برقراری ارتباط بدون تاخیر در رشد می باشد.
چرا نیازمند انجام تست شنوایی هستیم؟
نوزادان به محض تولد شروع به یادگیری می کنند. یکی از مهمترین ابزارهای یادگیری نوزادان، شنوایی آنهاست. کودک شما وقتی به آنچه در دنیای اطرافش می گذرد و آنچه که شما به او می گویید گوش می دهد، چیزهای زیادی را یاد می گیرد.
تحقیقات نشان می دهد که نوزادانی که مشکلات شنوایی دارند و قبل از 6 ماهگی شناخته نشده یا به آنها رسیدگی نمی شود، ممکن است با افزایش سن در درک گفتار و زبان مشکل داشته باشند. اما اگر هر گونه مشکل شنوایی قبل از 6 ماهگی پیدا شده و برطرف گردد، گفتار و زبان کودک با سرعتی طبیعی رشد خواهد کرد. به همین دلیل است که شنوایی سنجی بدو تولد بسیار مهم است.
ممکن است فکر کنید شنوایی کودکتان خوب است در حالی که اینطور نیست. کاهش شنوایی میتواند خفیف باشد. بسیاری از نوزادان مبتلا به کم شنوایی می توانند برخی چیزها را بشنوند، اما ممکن است به اندازه کافی نبوده و منجر به یادگیری زبان نشود. به عنوان مثال، کودک شما ممکن است با شنیدن صدای کوبیدن در یا صدای زنگ ساعت گریه کند، اما این بدان معنا نیست که او می تواند زمزمه یا صدای کسی را که با صدای عادی صحبت می کند را بشنود.
انواع تست های شنوایی سنجی نوزادان
دو تست شنوایی وجود دارد که به طور گسترده جهت بررسی شنوایی نوزادان استفاده می شود. اینکه نوزاد شما چه تست شنوایی انجام دهد بستگی به محل زندگی شما دارد، زیرا هر کشور روش غربالگری خاص خود را دارد.
هر دو تست برای تشخیص مشکلات شنوایی در نوزادان مناسب هستند. این تست ها، پاسخ شنوایی ساقه مغز (تست ABR) و تست انتشارات صوتی برانگیخته (تست OAE) نامیده می شوند.
شنوایی سنجی نوزادان با تست ABR
این تست متوجه میشود که آیا اعصاب شنوایی کودک شما که صدا را از هر یک از گوشها به مغز او میرسانند، به خوبی کار میکنند یا خیر.
در طول تست ABR چه اتفاقی میافتد؟ در طول تست، شنوایی شناس گوشیهای نرمی را در گوش کودک شما قرار میدهد و سه الکترود کوچک را نیز به سر او متصل میکنند. شنوایی شناس صداهای کلیک مانندی را از طریق گوشی پخش میکند، سپس با کمک الکترودها میزان واکنش عصب شنوایی هر گوش را به این صداها اندازهگیری میکند.
تست ABR حدود نیم ساعت الی ۴۵ دقیقه طول می کشد. این تست هیچ گونه عارضه و خطری برای کودک شما ندارد. در تست ABR کودک شما باید خواب باشد. بنابراین قبل از مراجعه به کلینیک جهت انجام تست ABR اقدامات لازم را بعمل آورید. در مواقعی که امکان خواب کودک ممکن نیست در این صورت از داروهای خواب آور از جمله کلرال هیدرات استفاده می شود.
شنوایی سنجی نوزادان با تست OAE
شنوایی شناس در تست OAE پاسخ گوش نوزاد را به صدا ارزیابی می کنند. شنوایی شناس برای این کار از دستگاه OAE استفاده می کند. در واقع شنوایی شناس از این روش استفاده میکند تا ببیند که آیا گوشهای کودک شما وقتی در معرض صدا قرار میگیرند، پاسخ درستی دارند یا خیر. در یک گوش عادی، صداها بعد از رسیدن به حلزون گوش، پژواک ایجاد می کنند که شنوایی شناس می تواند این انعکاسات را توسط دستگاه OAE اندازه گیری کند.
چه اتفاقی میافتد: در طول تست OAE، آزمونگر گوشی کوچکی را در مجرای گوش کودک شما قرار میدهد. شنوایی شناس صداهای مختلفی را پخش می کند و گوشی موجود در گوش کودک شما پاسخ اکو به صداهای ارسال شده به هر گوش را اندازه گیری می کند. درست مانند آزمایش ABR، نیاز نیست کودک شما در آزمون شرکت کند و فقط باید ساکت و بی سر و صدا باشد. تست OAE یک تست سریع و بدون درد است.
نتایج شنوایی سنجی نوزادان
اگر نوزاد شما در تست شنوایی خود قبول نشد، نگران نباشید. برخی از نوزادان با شنوایی طبیعی نیز مرحله اول شنوایی سنجی را پشت سر نمی گذارند. دلایل زیادی وجود دارد که چرا ممکن است این اتفاق بیافتد:
- آزمایش در یک اتاق پر سر و صدا انجام شود (مخصوصا تست OAE).
- آزمونگر تجربه کافی نداشته باشد (این مورد بسیار نادر است).
- گوشی به خوبی در گوش کودک شما قرار نگیرد.
- کودک شما در طول آزمایش سر و صدا کرده و خواب نباشد (این مورد بسیار شایع است).
- هنگام آزمایش، در گوش های کودک شما مایع وجود داشته باشد.
اگر کودک شما شنوایی سنجی نشده است، باید قبل از 3 ماهگی به یک ادیولوژیست (شنواییشناس) مراجعه کند. وقتی نوزاد خود را پیش شنوایی شناس می برید، شنوایی شناس آزمایشات لازم را انجام می دهند تا ببینند آیا واقعاً نوزاد یا کودک شما مشکل شنوایی دارد یا خیر.
اگر کودک یا نوزاد شما مشکل شنوایی داشته باشد، شنوایی شناس متوجه خواهد شد که چه چیزی باعث این مشکل شده است و نوزاد شما چقدر کم شنوایی دارد. گاهی اوقات، شنوایی شناس ممکن است کودک شما را برای درمان نزد یک متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع دهد.
درمان کم شنوایی نوزادان
گزینه های درمانی زیادی برای نوزادان کم شنوا وجود دارد. شنوایی شناس باید قبل از 6 ماهگی، حتما نوزاد شما را شنوایی سنجی کرده باشد. شنوایی سنجی نوزاد شما هر چه زودتر انجام شود، زودتر مشکل شنوایی نوزاد شما تشخیص داده شده و زودتر اقدامات لازم صورت میگیرد. مداخله زودهنگام کم شنوایی باعث درک گفتار بهتر و رشد زبانی کودک شما خواهد شد.
با توجه به آستانه شنوایی نوزاد شما و نوع کم شنوایی، شنوایی شناس ممکن است پیشنهاد دهد:
- استفاده از سمعک
- کاشت حلزون، که دستگاههای خاصی هستند که به افراد مبتلا به کم شنوایی عمیق کمک میکنند.
- ارجاع به متخصص گوش و حلق و بینی جهت تجویز دارو
وقتی کودک شما بزرگتر می شود، سایر دستگاه ها و خدمات ممکن است به او کمک کنند تا راحت تر در خانه و مدرسه بشنود یا ارتباط برقرار کند.